Mijn eerste dag ouderschapsverlof en meteen een beetje speciaal. Dit weekend gaan we voor het eerst met Astrid op hotel. Een goede smaak heeft ze wel: het Renaissance Hotel in Brussel. Enfin, dat was niet onze keuze, maar EDF vergadert hier met zijn raad van bestuur, dus werken geblazen voor Loredana.
Ik nam in de late namiddag de rechtstreekse trein van Leuven naar Brussel Luxemburg. Het was mijn eerste keer met de buggy dus ik had uitzonderlijk assistentie gereserveerd. Dat bleek een goed idee want in het station van Leuven waren zowel de lift als de roltrap buiten gebruik. De rit verliep goed met Astrid die vrolijk rondkeek en uiteraard een paar mensen die vroegen hoe ze heet en hoe oud ze is. In Brussel-Luxemburg is assistentie aanwezig maar deze norse man was iets minder enthousiast dat ik een buggy bij heb. Het is me niet heel duidelijk waarom want hier werkt de lift gelukkig wel. Hij bracht ons naar de stationshal en maakte zich dan bijzonder snel uit de voeten. Gelukkig heb ik het station vorig jaar verkend omdat we met de groep van het Internationaal Computerkamp op uitstap kwamen naar het Europese Parlement; dus ik wist wel ongeveer waar we waren.
Loredana kwam ons ophalen en we wandelden door de sneeuw naar het hotel. Onze kamer ligt helemal aan het eind van de gang maar gelukkig is het allemaal erg overzichtelijk. Het helpt ook wel dat we een aantal jaar geleden al eens in dit hotel te gast waren. Voor het avondeten besloten we in het hotel te blijven. Niet goedkoop, maar heerlijk gegeten. Het was rustig in het restaurant, de ober was heel vriendelijk en Astrid heeft een hele tijd rustig in haar stoel gelegen.